Wederom een geslaagd weekeinde Vledder (2 - 4 november 2001)
Hoe goed en gezellig het weekeinde is geweest, kunt u opmaken uit onderstaand gedicht van
Marry Nasveld
Vanuit Oostvoorne en Brielle
lichtte een bus vol bridgers hun hiele.
We gingen naar Vledder, voor de 2de keer,
met dezelfde chauffeur, een leuke heer.
Van een lekker rustig ritje was geen sprake:
we kregen gelijk 24 vragen, die had je maar te make.
Na 3 uur rijden waren we bij het hotel
en gelijk aan de drank, dat begrijp je wel.
Verrukkelijk was daarna het diner;
na afloop kregen we onze loopbriefjes mee.
Niet spelen met je eigen partner heeft gevolgen,
er werd dan ook heel wat drank verzwolgen.
Het steunen en zuchten was niet van de lucht
en zelfs Dick heeft diep gekucht.
De laptop wilde niet doen wat
Dick
voorstelde.
Het was zo erg, dat Dick zelfs de verkoper belde.
Ook die wist geen raad ermee.
En Dick dacht 'ik kap ermee'.
De 1ste avond dus voor Jan Joker gespeeld,
maar lieve mensen, ons voor geen ogenblik verveeld.
Rond 3 uur gingen we naar bed
en hebben de wekker niet gezet.
Rini denk nu niet dat ik het niet vertel,
want dat doe ik lekker wel.
Onder het diner kwam de ober zachtjes aan Rini vragen,
"wat er toch in haar koffer zo lag te zagen".
De ober was bang van de koffer en wilde weten wat het was.
Rini wist het niet en wij deden suggesties, die gaven geen pas.
Dick deed net of hij er niet bij hoorde.
En je zag Rini denken 'Die ga ik vermoorde."
Ze zweette en zweette en gaf het eindelijk aan:
Rini had haar elektrische tandenborstel aan laten staan.
Veel gelachen op de 1ste dag alweer,
en zo daalde de rust in het hotel weer.
Na een heerlijke nachtrust, fantastisch ontbeten.
En natuurlijk wel te veel …
De zon scheen lekker op de ruiten,
dus hup, nog even naar buiten.
Om 12 uur in de bus, we gingen op pad naar Rolde.
Corrie telde en riep "ieder aan boord?" Karren maar.
We reden en reden maar wie was dat toch die zo achter de bus aan holde?
In Rolde bleek, we misten iemand met grijs haar en het moet worden vermeld,
het was ons aller
Mia Smelt
.
Maar, moeders wil was wet,
en Mia werd alsnog in ons midden gezet.
De man van het museum zong en vertelde
heel leuk, dat moeten we vermelden.
Terug in de bus, en ook Mia zat erin,
gingen we over heide en hadden het prima naar ons zin.
De chauffeur vroeg 'zullen we even bij Wiegel langs gaan?'
want hij zal wel voor het raam staan.
Daar stond Wiegel dan ook, want de tuinman deed het werk.
Verschil moet er zijn, zowel tussen mensen als tussen kerk.
Tegen vijven waren we weer in het hotel,
en wat we gingen doen begrijp je wel.
Van Achmed hebben we dit jaar nog niets vernomen.
Er waren nu drie haremvrouwen gekomen,
die waren volledig losgeslagen.
Ze deden van alles om ons te behagen,
we waren dan ook diep onder de indruk van zoveel expressie.
Dat is voor Achmed zeker een lessie.
Na het diner mochten we dan eindelijk met onze eigen partner het bridgespel bedrijven
en hoefden we gelukkig maar 1 briefje te schrijven.
Als je won kreeg je Euro's en als je verloor moest je betalen,
dus dat was af en toe echt wel balen.
Maar met veel plezier heeft een ieder het spel weer gespeeld
en hebben we ons deze dag ook weer geen ogenblik verveeld.
Veel gelachen op de 2de dag alweer
en zo daalde de rust in het hotel weer.
Vandaag de laatste dag, wat zullen we nu weer beleven?
Ik kan het niet zeggen want dit is vanochtend al geschreven.
We beginnen met de brunch om half elf,
en dan volgt de rest vanzelf.
Alles staat alweer klaar voor de 3de partij,
wat verzetten die mensen veel werk, voor u en voor mij.
Jan en Corrie en natuurlijk Dick niet te vergeten,
het was geweldig dat moeten jullie van ons weten.
We kijken alweer uit naar het volgend jaar.
Een goede reis en nog veel plezier met elkaar.
Volgend jaar een weekeinde naar ????
Cor van Velzen
en
Hans Jansen
veel succes met de organisatie.